Sierpień. Pora, gdy upały powoli ustępują, a poranne mgły zapowiadają jesień. To idealny czas, by zrezygnować na chwilę z warsztatu i wybrać się do lasu. Nie ma nic lepszego niż świeże powietrze, cisza i duma ze znalezionego, dorodnego prawdziwka. Jeśli myślałeś o tym, by spróbować grzybobrania, ale nie wiedziałeś, jak zacząć, ten przewodnik jest dla Ciebie. Pokaże Ci, że to hobby jest znacznie prostsze, niż myślisz!
Zanim wyruszysz w las: Ekwipunek i zasady bezpieczeństwa
Dobry sprzęt to podstawa. Na szczęście, w tym przypadku nie musisz wydawać fortuny.
Przygotuj:
- Kosz wiklinowy: To tradycja i, co ważniejsze, praktyczność! W przeciwieństwie do plastikowych wiader czy torebek, kosz zapewnia grzybom dostęp do powietrza. Dzięki temu nie zaparzają się i dłużej zachowują świeżość.
- Dobry nóż: Solidny, ostry nożyk to Twój najlepszy przyjaciel. Używaj go do delikatnego podcinania trzonka grzyba. Dzięki temu nie uszkodzisz grzybni, a grzyby w tym samym miejscu będą rosły także w kolejnych latach.
- Telefon z naładowaną baterią: Zawsze zabieraj ze sobą w pełni naładowany telefon. To Twój ratunek, gdy zgubisz się w lesie lub będziesz potrzebował pomocy.
- Wygodne buty i odzież: Las potrafi być wymagający. Załóż wygodne, nieprzemakalne buty i ubranie, które ochroni Cię przed kleszczami. Pamiętaj o długich rękawach i nogawkach.
Rozpoznawanie grzybów: Zacznij od pewniaków
Najważniejsza zasada grzybiarza: Zbieraj tylko te grzyby, co do których jesteś w 100% pewien! Na początek, odpuść sobie skomplikowane i rzadkie gatunki. Skup się na tych, które zna każdy, są smaczne i łatwe do rozpoznania.
Oto kilka pewniaków, od których możesz zacząć:
- Prawdziwek (Borowik szlachetny): Król lasu! Rozpoznasz go po masywnym, beczułkowatym trzonku i ciemnobrązowym, gładkim kapeluszu. Pod kapeluszem ma rurki, które są białe, oliwkowe lub żółte (nigdy czerwone!).
- Podgrzybek: Często mylony z borowikiem. Ma brązowy kapelusz i żółtawe rurki pod spodem, które sinieją po naciśnięciu. Trzonek jest smuklejszy niż u prawdziwka.
- Koźlarz: Rozpoznasz go po charakterystycznym kapeluszu o czerwonobrązowym lub pomarańczowym kolorze i trzonku pokrytym ciemnymi łuskami. Jest smaczny, a po ugotowaniu nie traci swoich walorów smakowych.
- Maślak: Łatwy do rozpoznania, zwłaszcza po charakterystycznej, kleistej skórce na kapeluszu. Pod spodem ma jasnożółte rurki, a na trzonku charakterystyczny pierścień. To jeden z ulubionych grzybów do marynowania.
Zachowanie w lesie i śmiertelne ostrzeżenia
- Nie niszcz niczego: Nie kop grzybów, które są Ci nieznane. Jeśli nie jesteś pewien co to za okaz, po prostu go zostaw. Pamiętaj, że każdy grzyb, nawet trujący, pełni ważną rolę w ekosystemie leśnym.
- Nie śmieć: To oczywiste, ale warto o tym przypominać. Wszystko, co zabierzesz ze sobą do lasu, zabierz też z powrotem.
- Nie zbieraj młodych grzybów: Daj im szansę dorosnąć i wysypać zarodniki. To gwarancja, że będziesz miał co zbierać w przyszłości.
- Uważaj na trujące grzyby: Unikaj grzybów o białych blaszkach pod spodem. Zawsze weryfikuj swoją wiedzę z atlasem grzybów lub doświadczonym grzybiarzem. Pamiętaj, że nawet bardzo podobne do jadalnych grzyby mogą być śmiertelnie trujące. Jeśli masz choć cień wątpliwości, zostaw go w lesie.
- Pamiętaj! Muchomor sromotnikowy jest łudząco podobny do pieczarek lub gąsek. Już jeden mały okaz może spowodować śmiertelne zatrucie. Inne niebezpieczne grzyby to m.in. borowik szatański czy muchomor jadowity. Zawsze sprawdzaj dokładnie każdego zebranego grzyba!
- Weryfikacja grzybów: Jeśli po powrocie z lasu masz wątpliwości co do swoich zbiorów, nie ryzykuj! W celu weryfikacji grzybów zebranych w lesie, należy udać się do Państwowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej (sanepidu). Tam grzyby ocenią grzyboznawcy lub klasyfikatorzy grzybów. To darmowa i najbezpieczniejsza opcja.
Miłej i udanej wyprawy! Pamiętaj, że w grzybobraniu liczy się nie tylko zbiór, ale i sam czas spędzony na łonie natury.